پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تکنیک آموزش توجه در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی اجرا شد. این تکنیک مبتنی بر مدل پردازش اطلاعات در اختلالات هیجانی است که به توجه انعطاف ناپذیر و خود تمرکزی می پردازد. اين پژوهش در چارچوب طرح تجربي تک موردي با استفاده از طرح خطوط پايه چند گانه ي پلکاني طي 8 جلسه بر روی دو بيمار، در دوره پيگيري يك، سه و شش ماهه مورد بررسی قرار گرفت. ایزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه ي افسردگي بک و پرسشنامه ي نشخوار فکری بودند. درمان تغييرات معنادار و قابل توجهي در علائم افسردگي و نشخوار فکری بيماران افسرده ايجاد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد، تکنیک آموزش توجه، مي تواند در درمان بيماران مبتلا به اختلال افسردگي موثر باشد. به طوري كه درمان موجب تغيرات معنادار در علائم هر سه بيمار شد و بهره هاي درماني تا زمان دوره ي پيگيري ادامه يافتند.
کلید واژگان :افسردگي، نشخوار فکری و تکنیک آموزش توجه.
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک