آثار حلم و بردباری در زندگی فردی و اجتماعی به ابتنای ثقلین

یکی از مسائل بشر در تمامی اعصار نحوه مواجهه با سختی ها و شدائد بوده است که کیفیت مواجهه را به سوی آزمون و خطا در نحوه مدیریت وقایع و حوادث سوق داده است؛ اما وقتی این وقایع به سوی مصیبت در غم از دست دادن عزیزی و یا مهیا کردن زمینه عصیان و گناه و یا نافرمانی و سایر آثار مترتب بر زندگی در سرای مادی پیش می رود، بر صعب و سختی آزمون و ابتلا افزوده می شود؛ لذا انسان با اعطای نعمت ویژه ای از جانب خداوند، مزین به نعمت صبر و حلم و بردباری شد که می توانست انسان را از مواجهه با هر گونه سختی و مضیقه ها موفق کند و با افزودن بر قدرت کنترل درونی و کنترل تمامی قوا به ویژه خشم و غضب در مسیر بازگرداندن آرامش و سکینه و طمأنینه به زندگی گام بردارد. بنا به اهمیت این موضوع که نقش مهمی در رشد مادی و معنوی فرد در زندگی فردی و خانوادگی و اجتماعی دارد، این مقاله که با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و روش تحقیق توصیفی تدوین شده است، تلاش نمود با بررسی مقوله به ابتنای مصادر ثقلین کبیر- قرآن و روایات- به تبیینی از آثار و تأثیرات صبر و حلم بر زندگی فردی و اجتماعی بپردازد که نتایج تحقیق نشانگر اهمیت بالای فضیلت حلم و بردباری و خصایص آن در دین اسلام و فطرت انسانی بود؛ تحقق مقامی که صابران و حلیمان با مزین شدن به آن، مسیر گشوده سازی برکات الهی را در سفر معراجی به عالم معنا با پای دل طی می کنند.

حلم و بردباری، زندگی فردی، زندگی اجتماعی، ثقلین