مروری بر روش های بازیگری درکارنامه بازیگری شهاب حسینی

گرچه بازیگری بر پایه¬ی مهارت¬های روزمره بنا شده است، بازی بر روی صحنه و در برابر دوربین تشدید، خالص سازی، تحت کنترل در آوردن و منظم کردن توانایی¬های روزمره را در جهت هدفی معین طلب می¬کند. برایان بیتز عضو «آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک» در کتاب خود به نام راه بازیگر می¬نویسد: تقریبا" هرچه را بازیگر انجام می¬دهد، می¬توان به شکلی کمتر دراماتیک، در آنچه همه روزه انجام می-دهیم مشاهده کرد، اما برای این که بتوان حقایق را که دستمایه اصلی درام¬اند به صورت فشرده ارائه داد و همچنین در برابر انبوه تماشاگران تئاتر یا چشم نافذ دوربین فیلمبرداری و تلویزیون اجرائی باورپذیر داشت، بازیگر باید به خود شناسی عمیق و نیروی ابزاری بمراتب قوی¬تر از آنچه با آن آشنا هستیم دست یابد. گسترش مهارت¬های روزمره بازیگری و تبدیل آن به نیروی عظیم تکنیک هنری، هدف اساسی بازیگر باید باشد. بدین منظور در جهت ایجاد سه نوع مهارت کار باید انجام پذیرد: جسمی- فکری و معنوی. مهارت های جسمانی به بدن و صدای شما به عنوان ابزار ارائه¬ی احساستان قدرت می¬بخشد. مهارت¬های فکری و عقلانی توانایی تحلیل نمایشنامه و صحنه¬ها را بوجود می¬آورد و به شما می¬آموزد که شخصیت-هایی که ارائه می¬دهید چگونه در درون متن هر نمایشنامه عمل می¬کنند. مهارتهای روحی و معنوی، آرامش درونی، احساس مرکزیت، مشاهده و تمرکز، آگاهی همزمان در سطوح مختلف و مهم¬تر از همه تجربه¬ی انتقال- «تبدیل شدن» به شخصیت مورد نظر - را در شما گسترش می¬دهد.

روش های بازیگری، شهاب حسینی