امروزه از جمله دغدغه هاي مورد توجه دست اندكاران در نظام آموزش عالي، ارزيابي در اين نظام است . در طول دهه هاي گذشته، ارزيابي و پاسخگويي در جهت ميزان تحقق اهداف و تعالي عملكرد نظام هاي آموزش عالي به مسئله اصلي و كانوني حوزه آموزش عالي تبديل شده و مي توان به اين امر اذعان نمود كه همه افراد ذيربط و ذينفع در نظام آموزش عالي، بر كاربرد سازوكارهاي ارزيابي تأكيد دارند . پژوهش حاضر با هدف بررسي چالش ها و موانع ارزيابي دروني و بروني در نظام آموزش عالي ايران و به روش توصيفي – تحليلي انجام شده است . يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه ارزيابي به عنوان يكي از مهم ترين سازو كارهاي مديريت عملكرد ، نقش موثري در توليد و توسعه كيفيت در نظام آموزش عالي دارد. در واقع بهبود كيفيت مستلزم ارزيابي كيفي است ، هرچند جامه عمل پوشاندن به اين مهم و اجراي آن در بخش هاي مختلف نظام آموزشي همواره با چالش ها و موانعي روبروست .
کلید واژگان :ارزيابي ، دروني ، بيروني ، كيفيت ، آموزش عالي
ارزش ریالی : 150000 ریال
با پرداخت الکترونیک