در سالهاي اخير، اقداماتي در کشور جهت بهبود وضعيت مسيرهاي پياده به منظور تسهیل تردد افراد داراي محدوديت حركت، بويژه نابينايان توسط شهرداريها انجام شده است، اما به دليل غيراصولي بودن اين اقدامات و عدم اجراي دقيق ضوابط و استانداردهاي موجود، اين اقدامات مشكلاتي را براي افراد داراي معلوليت، بويژه نابينايان در پي داشته است. جهت ارزیابی دلايل ناكارآمدي و راهحلهاي تحقق پذيري مناسبسازيهاي مسيرهاي پياده شهري، پژوهشگر بر اساس شيوه توصيفي – تحليلي، با تكيه بر مطالعات نظري، مبتني بر جمعآوري اطلاعات و با بهرهگيري از مطالعات ميداني، بازديد كارشناسي و تكميل چكليست مميزي ايمني مسيرهاي پياده در تطابق با ضوابط و مقررات شهرسازي و معماري براي افراد معلول جسمي - حركتي به ارزيابي نمونههايي از مسيرهاي پياده بدون مانع در سطح جهان و ارزيابي چالشها و موانع موجود در مسيرهاي پياده اجرا شده منتخب در شهر تهران ميپردازد تا امكان ارائه راهكارهاي موثر و مرتبط با اين رويكرد را در انطباق با وضعیت فعلي مناسبسازي مسيرهاي پياده شهري با رويكرد تقويت تعاملات اجتماعي و طراحي همه شمول مسيرهاي پياده فراهم نمايد. در انتها بر اساس نتايج حاصل از پژوهش، جزئيات اجرايي مشخص براي جلوگيري از برداشتهاي سليقهاي مجريان و پيمانكاران از ضوابط موجود و نيز ايجاد هماهنگي در طراحي و نحوه اجراي مقررات در مسيرهاي پياده شهري كه عاملي براي دستيابي به استقلال فردي و حقوق اجتماعي افراد است ارائه ميشود. يافتههاي حاصل از پژوهش حاضر بيانگر اين مطلب است كه عليرغم توجه اخير مسئولين و طراحان، هنوز تردد بدون مانع، مستقل و ايمن براي همه فراهم نميباشد و اين امر بازخورد كمتوجهي مجريان به رعايت دقيق ضوابط است. عدم اجراي صحيح مسيرهاي پياده، منجر به عدم تمايل افراد معلول بويژه نابينايان به تردد در مسيرهاي پياده و محيطهاي شهري و در نهايت منجر به عدم تعامل اجتماعي آنان خواهد شد.
کلید واژگان :مناسبسازي، مسير پياده، دسترسي بدون مانع، افراد معلول، محدوديت حركت.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک