بررسی روند همخونی و اثر آن بر عملکرد صفات رشد در گوسفند نژاد لری بختیاری

هدف از انجام این مطالعه برآورد مقدار همخونی و اثر آن بر عملکرد صفات رشد، در گوسفندان لری‌بختیاری بود. برای انجام این پژوهش از اطلاعات شجره و وزن بدن در سنین مختلف (وزن تولد، یک‌ماهگی، شیرگیری، شش‌ماهگی‌، نه‌ماهگی و یک‌سالگی) 7697 رأس بره حاصل از 291 رأس قوچ و 2097 رأس میش که طی سال‌های 1368 تا 1389 در ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند لری‌بختیاری، واقع در شهرستان شهرکرد، جمع‌آوری شده بود، استفاده شد. برای برآورد ضریب همخونی از برنامه CFC و برای محاسبه میزان تابعیت صفات از همخونی، از نرم‌افزار WOMBAT استفاده گردید. تعداد حیوانات همخون موجود در شجره 3056 رأس (5/39 درصد گله) بود. میانگین ضریب همخونی کل جمعیت و جمعیت همخون به‌ترتیب برابر 94/0 و 4/2 درصد برآورد گردید. مقدار تغییر در صفات به‌دلیل همخونی برای اوزان تولد، یک‌ماهگی، شیرگیری، شش‌ماهگی، نه‌ماهگی و یک‌سالگی به‌ترتیب برابر 5/0+، 4/34-، 8/109-، 6/283-، 1/193- و 234- گرم محاسبه شد. بیشترین مقدار همخونی 25/31 درصد و بیشترین حیوانات همخون را حیوانات با ضریب همخونی صفر تا 5 درصد تشکیل دادند که این نتایج، در حال حاضر میزان پایین همخونی در این گله را تأیید می‌کند. روند تغییرات سالیانه ضریب همخونی 098/0 درصد و به لحاظ آماری معنی‌دار بود. بنابراین با مدیریت همخونی به‌صورت افزایش آمیزش‌های دور در گله و استفاده از آمیزش نرهای مولد برتر در گله به‌صورت کنترل شده، می‌توان از اثرات زیان‌آور احتمالی، ناشی از افزایش بیش از حد همخونی جلوگیری نمود.

تابعیت، صفات رشد، گوسفند لری‌بختیاری، افت همخونی