زمينه و هدف : تعارض زناشويي نوعي فقدان توافق مداوم و معني دار بين دو همسر است که پيامدهاي ناگواري را بـراي زوجـين و خانوادهها ايجاد مي کند و زمينه فروپاشي خانواده را به وجود ميآورد. هدف اين مطالعه، بررسي تأثير روش فعـال حـل مـسئله بـر تعارضات زناشويي در شهر ياسوج بود. روش بررسي: در اين مطالعه موردـ شاهدي از همسران داراي تعارض در شهر ياسوج که به مرکز مشاوره خانواده ياسوج مراجعه کرده بودند ، تعداد نمونه ۴۰ نفر(۲۰ زوج) به صورت تصادفي ساده انتخاب شده و به دو گروه مساوي مورد و شاهد تقـسيم شـدند . براي افراد گروه مورد ۶ جلسه ۴۵ دقيقه اي حل مسئله ب رگزار شد. ابزار اندازهگيري پرسشنامه تعارضات زناشويي بود. براي تحليل معنيدار بودن تفاوت ميانگينها از آزمون تحليل کوواريانس چند متغيري(مانوا) استفاده شد. يافته ها: ميانگين نمرات تعارض زناشويي گـروه مـورد (۱۰۴/۴)، کمتـر از ميـانگين گـروه شـاهد (۱۱۹/۱۴) بـود، هـم چنـ ين در سـاير مقياسهاي فرعي (همکاري، رابطه جنسي، واکنش هيجاني، حمايت فرزندان، رابطه با خويشان خود، رابطه با خويشان همسر و امور مالي) ميانگين نمرات تعارض گروه مورد کمتر ازميانگين گروه شاهد بود(p<۰/۰۱). نتيجهگيري: آموزش به شيوه حل مسئله باعث کاهش تعارضات زن اشويي در زوجها ميشود. در شيوه حـل مـسئله ، بـا شـناخت و بررسي دقيق اختلافات، شيوه هاي رويارويي و کنترل تعارضات در نظر گرفته ميشود و در نهايـت عملـي تـرين و کارآمـدترين راه حل، انتخاب و اجرا ميگردد.
کلید واژگان :روش فعال - حل مساله- تعارضات زناشویی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک