فقه اسلامی ترسیم کننده شیوههای زندگی در صحنههای گوناگون حیات بشری، و یگانه راه و روش و برنامه دقیق برای زندگی فردی و اجتماعی مسلمانان است. بنابراین فقه به عنوان برنامه عملی اسلام، مسئول ارائه شیوه و سبک زندگی و الگوهای رفتاری حیات آدمی در حوزههای مختلف آن است. در این میان دیدگاههای مختلفی پیرامون نسبت فقه و سبک زندگی وجود دارد. برخی به هیچ وجه این مناسبت را برنمیتابند، گروهی به مناسبت حداقلی و بعضی نیز قائل به مناسبت حداکثری هستند. سنجش نسبت فقه و سبک زندگی با دو نگاه قابل بحث و بررسی است. نگاهی در قلمرو متون و منابع موجود فقه (نگاه توصیفی) و نگاهی دیگر معطوف به متون و منابع کمالیافتهتر، که باید آن را فقه مطلوب نامید. (نگاه توصیهای). با محوریت نگاه نخست، کوشیده شده با مروری بر کتابها، ابواب و مسائل و موضوعات فقهی اثبات شود، میتوان از پیوندی آشکار و استوار بین آموزههای فقهی و سبک زندگی سخن گفت. هرچند نمیتوان ادعا کرد همه الگوهای رفتاری مورد نیاز «سبک زندگی اسلامی»، به صورت کامل و آماده الگوبرداری در فقه سنتی موجود است، اما وجود چارچوبهای اصیل و ساختاری سبک زندگی در آن قابل انکار نیست. این نکته که ارائه الگوهای رفتاری در حوزههای مختلف زندگی بشری از طریق فقه به مثابه گام نخست برای ارائه سبک زندگی اسلامی در گروه تشکیل و تدوین فقه حکومتی است نیز مورد بحث قرار گرفته است.
کلید واژگان :فقه سنتی، الگوی رفتاری، سبک زندگی، نسبت فقه و سبک زندگی.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک