رزﯾﺎﺑﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻫﺎي اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران از ﻟﺤﺎظ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪل TOPSIS و MORIS

از آن ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﻼﻣﺖ روح و ﺟﺴﻢ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﮕﯽ ﮐﺸﻮرﻫﺎ و ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻣﯿﺰان ﺑﺮﺧﻮرداري ﯾﺎ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺪﻣﺎت و ﺗﻮزﯾﻊ ﺑﻬﯿﻨﮥ آن ﻫﺎ در ﺳﻄﺢ ﮐﺸﻮر و ﻣﻨﻄﻘﻪ از ارزش و اﻫﻤﯿﺖ زﯾﺎدي ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. در ﺑﺮﺧﻮرداري ﻋﺎدﻻﻧﻪ از ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ - درﻣﺎﻧﯽ ﻧﺨﺴﺖ ﻣﻮﺿﻮع دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺎ ﻫﺪف ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻫﺎي اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺑﺮﺧﻮرداري از زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و درﻣﺎﻧﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻌﺪ از اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺎﺧﺼﻬﺎ ﺑﺮاي زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺘﻬﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ - درﻣﺎﻧﯽ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪل AHP ﺿﺮﯾﺐ اﻫﻤﯿﺖ ﻫﺮﯾﮏ از زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه و ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﺗﮑﻨﯿﮏ TOPSIS و MORIS اﻗﺪام ﺑﻪ رﺗﺒﻪ ﺑﻨﺪي ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻫﺎ از ﻟﺤﺎظ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺘﻬﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ - درﻣﺎﻧﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﺪﻟﻬﺎي TOPSIS و MORIS ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ اﺧﺘﻼف زﯾﺎدي ﺑﯿﻦ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻫﺎي اﺳﺘﺎن از ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺰان ﺑﺮﺧﻮرداري از زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ - درﻣﺎﻧﯽ وﺟﻮد دارد. ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺳﺎري در ﻫﺮ دو ﻣﺪل داراي ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﺑﺮﺧﻮرداري و ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮔﻠﻮﮔﺎه ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺑﺮﺧﻮرداري از زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺘﻬﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و درﻣﺎﻧﯽ را دارا ﻣﯿﺒﺎﺷﻨﺪ. در اداﻣﻪ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪل اﺳﭙﯿﺮﻣﻦ اﻗﺪام ﺑﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﯿﻦ رﺗﺒﻪ ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎ و رﺗﺒﻪ ﺑﺮﺧﻮرداري از زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺘﻬﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ – درﻣﺎﻧﯽ ﺷﺪ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﺪل اﺳﭙﯿﺮﻣﻦ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دو ﻣﺪل TOPSIS (0,2868 ) و MORIS (0,2398 ) ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺿﻌﯿﻔﯽ ﺑﯿﻦ اﯾﻦ دو ﻣﻘﻮﻟﻪ وﺟﻮد دارد و ﺗﻮزﯾﻊ زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺘﻬﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.

ﻣﺪل اﺳﭙﯿﺮﻣﻦ، اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران،زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ- درﻣﺎﻧﯽ، MORIS ،TOPSIS