تحول نقش واعظ و مداح در اجرای مناسک عاشورا ،

مناسک عزاداری عاشوراازجمله گردهمایی های مذهبی است که ازدیر باز در تمامی جوامع شیعی برپا می شده است و اجرای آن،به منظور حفظ و نگهداری یک سری از مفاهیم و ارزشهای دینی واخلاقی و انتقال آن به نسل های آینده ، به صورت منظم در طی قرون متمادی ،صورت گرفته است. برای اجرای این مناسک هیچ الگوی واحدی وجود ندارد و بیشترین ارجاعات این عزاداریها مربوط به امامان شیعه است که سفارش به اقامه عزا برای امام حسین (ع) نموده اند و دستور و احادیث خاصی در باب صورت و عناصر مادی عزادارای وجود ندارد، لذا هریک از جوامع شیعی بر حسب سنتهای فرهنگی خویش و ابزارهای موجود، الگوهای عزاداری را شکل داده اند .از اینروبه واسطه نبودن الگویی واحد ، همواره زمینه اعمال سلیقه در چگونگی بر پایی این مناسک فراهم بوده است و همچنین تشخیص الگوی مطلوب عزاداری و معیارهای آن به عنوان یک چالش ،همیشه در جامعه شیعی مطرح بوده است و از اینرو موضوع مهمی برای پژوهش. البته در اینجا مسئلۀ چیستی مناسک عاشورا و وفاداری به سنت اولیۀ این مناسک یا انحراف از آن مطرح نیست بلکه جایگاه و کارکرد مناسک عاشورا به موازات چنین تحولی مورد نظر است.

: مناسک ، واعظ ، مداح ، هیئت ، عزاداری عاشورا