بررسی تاثیر تغییرات میزان بارش و برداشت از آبهای زیر زمینی بر تغییرات کمی و کیفی آن با استفاده از GIS (مطالعه موردی: دشت رفسنجان)

امروزه کاهش بارندگی، افزایش جمعیت و افزایش نیاز آبی در بخش‌های مختلف کشاورزی، صنعتی، شرب و بهداشت باعث حفر تعداد زیاد چاه‌های عمیق و برداشت بیش از حد مجاز از منابع آب زیرزمینی در دشت‌ها شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی روند تغییرات کمی و کیفی آب‌های زیر زمینی و پهنه بندی این تغییرات در دشت رفسنجان می‌باشد. برای انجام این مطالعه ابتدا آمار داده‌های سطح ایستابی در 80 پیزومتر به صورت کمی ودر 50 چاه به صورت کیفی به عنوان چاه‌های منتخب تهیه شد و آزمون کفایت و همگنی داده‌ها انجام گردید. سپس بازسازی داده‌های ناقص انجام شد و در نهایت داده‌ها درپایه مشترک آماری 10 ساله 1381-1391 استخراج و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل شده نقشه‌های کمی و کیفی آب‌های زیرزمینی به روش میانیابی کریجینگ و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) تهیه شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده افت کیفیت و سطح آب‌های زیر زمینی منطقه است بطوری که متوسط افت سالانه سطح آبهای زیر زمینی دشت حدود 8/0 متر در سال بوده است و این افت در طول دوره مورد مطالعه روند افزایشی داشته است بطوری که متوسط افت سالانه در سال اول مطالعه99/8 درصد و در سال آخر48/9 درصد بوده است. بر اساس نتایج حاصل اگرچه کاهش میزان بارش‌ها یکی از عوامل این تغییرات است، ولی برداشت بیش از حد از منابع آب زیرزمینی در اراضی کشاورزی عامل اصلی کاهش کیفیت و افزایش افت سطح آب‌های زیرزمینی در منطقه می‌باشد.

بارندگی، برداشت، آبهای زیرزمینی، سطح ایستابی