مسیل هاي منطقه سه شهر تهران از جمله آبگذرهاي هستند که مشمول سیر تحول شده اند. تجارب جهانی چند دهه اخیر نشان م یدهد از بین بردن شکل طبیعی مسیل و احداث کانال هاي بتنی لزوماً جلوي سیل را نمی گیرد. بلکه زیستگاه ها، تفرجگاه ها و ارزش رودخانه را از بین م یبرند. هر چند وجود این کانال ها از جمع شدگی آب در سطح منطقه تا حدي جلوگیري م یکند اما باعث افزایش سی لگیري در مناطق پایین دست خود شده است. پژوهش حاضر قصد دارد با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، مسیل هاي درون شهري را شناسایی و بررسی علل تغییرات ژئومورفولوژیکی مسیل هاي مورد مطالعه در طول سال هاي 1335 تا 1381 و ارائه راهکارهایی دراین زمینه بپردازد. 1، عکس هاي هوایی سال هاي 1335 و 1341 و مقایسه آن : در این مقاله از نقشه هاي توپوگرافی با مقیاس 50000 و همچنین انجام مطالعات پایه شامل ArcGIS با سال هاي کنونی و تهیه لایه هاي اطلاعاتی در محیط ژئومورفولوژي، هیدرولوژي، فیزیوگرافی، پوشش گیاهی و تهیه پروفیل طولی از مسیل ها پرداخته شده است. تحلیل داده هاي هیدروژئومورفولوژیکی در این حوضه ها نشان داد که محدود کردن بستر آبراهه ها و تجمیع انرژي آنها، مغایر با اصول ژئومورفولوژیکی است و م یتواند باعث افزایش حجم آبدهی، فرسایش و ایجاد رسوب و در نهایت سیل خیزي گردد. تصاویر و نقشه ها تغییرات زیادي را در حریم مسیل ها نشان م یدهند.
کلید واژگان :مسیل، نیل، زرگنده، غیاثوند،مدیریت محیط.GIS
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک