چکیده :

مقدمه بهترین راه پیشگیری از بروز پوکی استخوان در سالمندی جلوگیری از کاهش تراکم استخوانی و یا تلاش در جهت حفظ آن در سنین جوانی است. هدف از مطالعه حاضر، تاثیر شدت¬های مختلف تمرین استقامتی و مقاومتی بر بیان microRNA-133a (mir-133a)، Runx2 و PPARγ در مغز استخوان ران موش¬های صحرایی نر سالمند بود. مواد و روش¬ها این مطالعه تجربی، روي 40 سر موش¬های صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار انجام شد. موش¬های صحرایی در 5 گروه مساوی 8 تایی شامل تمرینات مقاومتی و استقامتی با شدت متوسط و شدید و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه¬های تمرینی، 5 روز در هفته به مدت 8 هفته برنامه تمرینی را طبق پروتکل مقاومتی یا استقامتی اجرا کردند. بر روي موش¬های صحرایی گروه کنترل، هیچگونه مداخله¬اي صورت نگرفت. بعد از دوره تمرین بیان mir-133a، Runx2 و PPARγ به روش RT–PCR اندازه¬گیری شدند. تجزیه تحلیل آماری با استفاده از آزمون کروسکال والیس با سطح معنی¬داری 05/0>P انجام شد. یافته¬ها این پژوهش نشان داد بیان mir-133a (701/0P=)، Runx2 (948/0P=) و PPARγ (364/0P=) در گروه تمرین با شدت بالا و شدت متوسط و گروه کنترل تفاوت معنی-داری نداشت. نتیجه¬گیری به نظر می¬رسد تغییرات سلولی متابولیسم استخوان پس از انجام چنین تمریناتی نیاز به دوره¬های طولانی¬تر تمرین ورزشی دارد که باید در تحقیقات آینده مورد بررسی قرار بگیرد.

کلید واژگان :

mir-133a، RUNX2، PPARγ، استخوان ران، تمرین استقامتی و مقاومتی، متابولیسم استخوان



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک