تأثیر سرمایه اجتماعی بر تعهد سازمانی با نقش میانجی رهبری اخلاقی دراداره کل شیلات سیستان و بلوچستان

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت تعهد سازمانی به عنوان یک متغیر مهم در رفتار کارکنان و آثار بالقوه و جدی آن بر عملکرد سازمان، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر تعهد سازمانی کارکنان با نقش میانجی رهبری اخلاقی انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: این تحقیق از حیث هدف کاربردی و از حیث روش اجرا توصیفی ـ پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان اداره کل شیلات استان سیستان و بلوچستان به تعداد 394 نفر تشکیل داده که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای و با استفاده از فرمول کوکران 195 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌های آماری از پرسشنامه‌های استاندارد سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998 م.)، تعهد سازمانی آلن و می‌یر (1974 م.) و رهبری اخلاقی کارلشون و همکاران (2011 م.) استفاده شده است. برای بررسی رابطه علی بین متغیرها از روش مدل‌‌سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارSmart PLS استفاده‌ شده است. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که سرمایه اجتماعی بر تعهد سازمانی با نقش میانجی رهبری اخلاقی مؤثر است. همچنین سرمایه اجتماعی به میزان 0/145 بر تعهد سازمانی و به میزان 0/384 بر رهبری اخلاقی مؤثر است و رهبری اخلاقی به میزان 0/643 بر تعهد سازمانی تأثیرگذار است. ملاحظات اخلاقی: مشارکت‌کنندگان با آگاهی از اهداف پژوهش پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند. نتیجه‌گیری: جهت‌دهی سرمایه اجتماعی و به کارگیری رهبری اخلاقی می‌تواند زمینه را برای ارتقای تعهد سازمانی فراهم کند. بنابراین به منظور بهبود وضعیت تعهد سازمانی به مدیران سازمان توصیه می‌شود به ظرفیت سرمایه اجتماعی و سبک رهبری اخلاقی توجه ویژه داشته باشند.

سرمایه اجتماعی؛ تعهد سازمانی؛ رهبری اخلاقی؛ اداره کل شیلات