انونگریزی به نادیده گرفتن قانون در رسیدن به اهداف موردنظر و استفاده از روش¬های غیرمرسوم و غیرقانونی در جامعه اشاره دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی عوامل اجتماعی - فرهنگی مؤثر بر قانونگریزی شهروندان استان اردبیل است. روش: روش مورداستفاده از نوع پیمایشی (کمّی) و ابزار آن پرسشنامه است. پایایی سؤالات با استفاده از آلفای کرونباخ و روایی آن با استفاده از مطالعة متخصصان و صاحبنظران ارزیابیشده است. حجم نمونه با استفاده جدول مورگان 1450 نفر تعیین و پرسشنامه به صورت تصادفی سیستماتیک توزیع شده است. یافته¬ها: نتایج حاصل از آزمون استنباطی نشان میدهد که بین آگاهی از قانون، طرد اجتماعی، سنت پرستی، فردگرایی، نابرابری طبقاتی، جامعهپذیری، نظارت اجتماعی، ضعف اخلاق شهروندی، ضعف منزلت اجتماعی قانون و ضعف عملکرد نهادهای قضایی و انتظامی با قانونگریزی شهروندان رابطه معنادار داشته و با متغیر فقر فرهنگی رابطة معنادار نداشته است. یافتههای رگرسیون چندگانه نشان میدهد که بیشترین ضریب تبیین متغیر قانونگریزی را متغیر مستقل ضعف منزلت اجتماعی قانون و کمترین تبیین را نابرابری طبقاتی داشته است.
کلید واژگان :قانونگریزی، شهروندان، منزلت اجتماعی، فردگرایی، طرد اجتماعی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک