مسایل و مشکلات موجود در شهرها نشانگر عدم تحقق مشخصه های پایداری در آن هاست. به علت تمرکز پیوسته رو به رشد جمعیت و فعالیت های اقتصادی در مراکز شهری، به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته، پایداری توسعه شهری بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. شهر خلیل شهر با برخورداری از پتانسیل های طبیعی و منابع معدنی فرصت های زیادی را برای توسعه پایدار پیش رو دارد. لذا هدف اصلی این تحقیق، ارزیابی شاخص های توسعه و تاپسیس )HDI( فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شهر خلیل شهر با استفاده از شاخص ترکیبی توسعه انسانی می باشد. به همین منظور برای دستیابی به شاخص های توسعه منطقه )GIS( سیستم اطلاعات جغرافیایی )TOPSIS( مورد مطالعه، امکانات و تسهبلات زیربنایی و روبنایی، رفاهی، تجاری و غیره موجود در سطح این شهر در سه گروه شاخص های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی تقسیم بندی شده و سپس با استفاده از مدل شاخص توسعه انسلنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. روش تحقیق به صورت توصیفی–تحلیلی می باشد. اطلاعات اولیه از طریق روش اسنادی گردآوری شد. بر اساس یافته های تحقیق، نتایج نشان داد که، محله های کشیرخیل، گت زمین، عموزادمحله، رباط، رکاوند و علمدارمحله در سطح نیمه برخوردار و محله های کلاک، مالیکلا و ملامحله در سطح برخوردار قرار دارند.
کلید واژگان :پایداری محلات شهری، مدل شاخص توسعه انسانی خلیل شهر.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک